Het gemeentehuis, ontworpen door architect Jozef Martin uit Lanklaar, werd gebouwd tussen 1956 en 1958. Het is opgetrokken in Maaslandse stijl, met een prachtige omlijsting van deuren en ramen in zandsteen: een van de mooiste en best geslaagde gemeentehuizen in het Maasland. In het trappenhuis van het gemeentehuis geven twee glasramen de geschiedenis van het Maasland weer.

Het oude zaalkerkje aan de weg naar Stokkem werd op 26-7-1961 afgebroken. In 1958 had de eerstesteenlegging plaats van de nieuwe Sint-Pauluskerk naar de plannen van architect Daniëls uit Maaseik. Bij het aanleggen van de funderingen kwam men op drijfzand terecht. Op 95 brede pijlers van elk 2 m doorsnede goot men een vloer van gewapend beton. Hierop bouwde men een sobere neogotische kerk. In 1959 kon ze in gebruik worden genomen. Boven de ingang bevindt zich een fresco van Jeroen de Bruycker, dat Sint Paulus voorstelt op de weg naar Damascus.

De Romaanse doopvont dateert van omstreeks 1200. Ze is een van de oudste van het land, gemaakt uit hardsteen, 93 cm hoog, de kuip is versierd met vier maskers.

Vermeldenswaard zijn voorts: een eiken bidstoel van 1641, Vlaamse meubelkunst met bandwerk en rozetten, een 17de eeuws gepolychromeerd beeld van de H. Paulus, een 16de eeuws en een 18de eeuws Christusbeeld en zes in brons gesmede kandelaars en een staand kruisbeeld vervaardigd door kunstsmid Louis Broens uit Maaseik. Het 18de eeuwse hoogaltaar van de oude Sint-Pauluskerk is gerestaureerd.

De kapel Sint-Jan int Sant in Mulheim is afgebroken bij het verbreden van het kleine kanaaltje - la rigole navigable gebouwd onder Napoleon - in 1826. De Maastrichtse archivaris Habets heeft in 1881 de grondvesten van het gebouw blootgelegd. Deze werden verwoest tijdens de verbreding van het kanaal in 1930-1934. De kerk van Eisden-dorp bewaart uit deze kapel een bas-reliëf van het hoofd van de H. Johannes, de apostelbalk en een 12de eeuwse doopvont.

De Geschied- en Heemkundige Kring De Vreedsel heeft tegen het kanaal de grondvesten van de oude kapel gereconstrueerd. In de nabij gelegen Willibrordusstraat bevond zich de uitgedroogde Sint-Jansbron. Hier doopte de heilige Willibrordus volgens de overleveringen de eerste christenen uit onze streek.

In 1930-1934 verbreedde men de Zuid-Willemsvaart en trok men enkele bochten recht. Zo ontstond in Lanklaar een oude kanaalarm, die economisch van geen enkel nut meer was. In 1994 erkende het Vlaamse gewest officieel het eiland tussen beide kanalen als natuurreservaat. In dit mooie gebied treffen we nog een brugwachtershuisje aan. In 1983 huurde de Geschied- en Heemkundige Kring de Vreedsel het huisje van NV De Scheepvaart. De kring restaureerde het brugwachterhuisje grondig. In 2005 kocht de stad Dilsen-Stokkem het huisje aan, in het voorjaar van 2006 begon men met de vervanging van het dak. In de kelder van het brugwachtershuisje bevind zich een klein Heemkundig Museum.

Bij het brugwachtershuisje werd het gerestaureerde gotische kruis van het Vierveld in 1986 heropgericht. Een''verkeerde Lieveheer', waarvan Lanklaar er vier bezit, plaatste het gemeentebestuur van Lanklaar op het einde van de 19de eeuw op de vier hoeken van de parochie.

Schuin tegenover het brugwachtershuisje bouwde brugwachter Herman Houben in 1906 het hotel Beau Séjour. Tegenover het hotel lag de de veel oudere 'afspanning "Oude Brug" met paardenstal' waar men vroeger de lijnpaarden wisselde. Vlakbij liggen op Tivoli drie mooie herenhuizen.

Tegen juni 2006 kleedde men de omgeving van het brugwachtershuisje aan zoals in de jaren 1900: er kwamen slagbomen, trappen naar het kanaal, nieuwe lantaarns en een beeldje van een brugwachter; de brug werd gerestaureerd. Voor het hele Tivoli-eiland stelde men in 2006 een masterplan op voor verdere bestemming en toeristische ontsluiting.

Aan de oude Hoeveweg boven op de 'berg' lag het château de Litzberg. Dit kasteeltje werd omstreeks 1868 gebouwd door de heer Wenmaekers. Hij liet ook een Engelse tuin en enkele mooie dreven aanleggen. Tijdens de mobilisatie in 1939 vernielden soldaten dit kasteeltje volledig. Het is helemaal afgebroken, maar de achterliggende boerderij is gerestaureerd tot hotel-restaurant met een prachtige binnenkoer. In deze bosrijke omgeving is het aangenaam wandelen langs mooie uitgestippelde wandelwegen.

In april 2006 opende het Park der Hoge Kempen, de hoofdtoegangspoort komt op het grondgebied Lanklaar-Eisden.